Definiowanie wyrażeń w Accessie

 

Zadaniem bazy danych jest nie tylko przechowywanie informacji, ale również ich przetwarzanie. Projektując system obsługi bazy danych, często korzystamy z wyrażeń (formuł). Wyrażenia umożliwiają:

• wykonywanie obliczeń,
• pobieranie wartości pól lub formantów,
• definiowanie właściwości pól tabeli i formantów (wartość domyślna, reguła poprawności),
• tworzenie formantów i pól obliczeniowych,
• definiowanie kryteriów kwerendy,
• definiowanie poziomów grupowania w raporcie.

 

Elementy wyrażenia

 

Elementy wyrażenia to

• identyfikatory (nazwy pól, formantów lub właściwości),
• stałe,
• wartości,
• funkcje,
• operatory.

Identyfikatory

Są to nazwy pól tabeli, formanty w formularzach lub raportach albo właściwości tych pól lub formantów. Za ich pomocą można w wyrażeniach odwołać się do wartości związanej z polem, właściwością lub formantem, na przykład:

 
= [Data złożenia zamówienia] - [Data wysłania]

W skład identyfikatora wchodzą nazwa obiektu oraz operatory ! (wykrzyknik) i . (kropka).

Nazwy obiektów zawierające spację lub inne znaki specjalne muszą być ujęte w nawiasy kwadratowe. Jeśli w wyrażeniu odwołujemy się do innego obiektu, identyfikator ma postać:

[Nazwa rodzaju obiektu]![Nazwa obiektu].[Nazwa detalu].[Nazwa właściwości]

Przykłady:

     = Formularze![Form_książki].[Data_wysłania].[WartośćDomyślna]

     = Formularze![Form_książki].[Data_zamówienia] - Formularze![Form_książki].[Data_wysłania]

     = Raporty![R_książki].[Data_zamówienia] - Raporty![R_książki].[Data_wysłania]

 

Nazwy właściwości składających się z kilku słów piszemy bez spacji.

Jeśli odwołanie w wyrażeniu odnosi się do formantu w formularzu lub raporcie aktywnym, wystarczy podać tylko nazwę formantu.

W przypadku tabel pomijamy nazwę rodzaju obiektu:

= [Klient].[Nazwisko]

 

Stałe

Stała jest nazwanym elementem, którego wartość nie zmienia się podczas działania programu Access. Stałe najczęściej używane w wyrażeniach to:

• True
• False
• Null

Wartości

W wyrażeniach można stosować wartości:

• liczby

1234;  -1234;  1,0E-6

• ciągi tekstowe (ujęte w cudzysłowy lub apostrofy)

"Toruń" ;  'Warszawa' ;  [Klient].[Miejscowość] = "Poznan"

• wartości typu Data/Godzina (ujęte w znaki #)

#03-07-07#;  #07-Mar-07#;  #07-Mar-2007#

 

 

Funkcje

Funkcje są wbudowanymi procedurami, które można stosować w wyrażeniach. Funkcja użyta w wyrażeniu ma postać:

Funkcja(argument, argument)

 

Niektóre funkcje nie mają argumentów, na przykład Date(). Jednak dla większości unkcji musimy określić argumenty, na przykład:

        Year([DaLaUrodzenia])

        Len("komputer")

Operatory

Operatory określają rodzaj działania wykonywanego w wyrażeniu.

• Operatory arytmetyczne służą do obliczania wartości z dwóch lub więcej liczb lub do zmieniania znaku liczby z + na -

         + — dodawanie
         - — odejmowanie
         * — mnożenie
         / — dzielenie
         — dzielenie, a następnie obcięcie wyniku do liczby całkowitej
         MOD — reszta z dzielenia
         ^ — podniesienie liczby do potęgi podanej w wykładniku

• Operatory porównań służą do porównywania wartości i zwracania wyniku w postaci logicznej Prawda, Fałsz lub nieokreślonej NULL:

<, >, <=, >=, =, <>

 

• Operatory tekstowe służą do łączenia dwóch wartości tekstowych w jeden ciąg.

+ — łączy łańcuchy tekstowe. Jeśli jeden z łańcuchów ma wartość NULL, wynik jest NULL

& — łączy łańcuchy tekstowe Jeśli jeden z łańcuchów ma wartość NULL, wynik jest
       równy drugiemu łańcuchowi.

• Operatory logiczne służą do łączenia dwóch wartości logicznych i zwracania wyniku w postaci logicznej

Not, And, Or, Xor

• Operatory specjalne programu Access:

IS NULL lub IS NOT NULL — porównuje dowolną wartość z wartością NULL

Like "wzorzec" — porównuje łańcuch tekstowy z podanym wzorcem. Wzorzec może być
              definiowany z użyciem symboli wieloznacznych * i ?.

Between wartość1 And wartość2 — sprawdza, czy wartość wyrażenia mieści się
              w podanym zakresie wartości.

In (ciąg1, ciąg2...) — określa, czy dana wartość należy do zestawu listy wartości.

 

Przykłady wyrażeń

 

 

Konstruktor wyrażeń

Konstruktor wyrażeń jest narzędziem ułatwiającym tworzenie wyrażeń. Umożliwia łatwy dostęp do pól i formantów w bazie danych oraz do funkcji dostępnych w programie. Za pomocą konstruktora wyrażeń można opracowywać nowe wyrażenia lub modyfikować już istniejące.

Konstruktor można uruchamiać z większości miejsc, w których mogą być definiowane wyrażenia. Są to: właściwość formantu, właściwość pola tabeli (reguła sprawdzania poprawności, wartość domyślna), kryteria definiowane w kwerendzie, pola obliczeniowe określane w kwerendzie lub formanty w formularzu. Wszędzie tam, gdzie jest widoczny przycisk Konstruuj , można użyć konstruktora wyrażeń.

 

Pole wyrażenia

W górnej części konstruktora znajduje się pole wyrażenia, w którym tworzone jest wyrażenie. W polu tym można ręcznie wpisać wyrażenie lub wybrać elementy z trzech kolumn z dolnej części konstruktora i dodać je do pola wyrażeń.

Przyciski operatorów

W środkowej części konstruktora wyrażeń wyświetlane są przyciski służące do wstawiania operatorów arytmetycznych i logicznych. W celu wstawienia operatora w polu wyrażenia należy kliknąć odpowiedni przycisk.


Elementy wyrażeń
W dolnej części okna umieszczono trzy kolumny:

• W lewej kolumnie znajdują się foldery zawierające listę tabel, kwerend, formularzy i raportów bazy danych, a także dostępnych funkcji wbudowanych i zdefiniowanych przez użytkownika, stałych, operatorów i typowych wyrażeń.
• Środkowa kolumna zawiera listę elementów lub kategorii elementów określonych dla folderu zaznaczonego w lewej kolumnie.
• Prawa kolumna zawiera listę wartości (jeśli takie istnieją) dla elementów zaznaczonych w lewej i środkowej kolumnie.