Instrukcja warunkowa

Instrukcja warunkowa może występować w kilku wersjach. Najprostsza ma postać:

i działa w następujący sposób, że jeśli warunek jest spełniony, wykonywany jest ciąg instrukcji zapisanych między nawiasami { .. }. Jeśli warunek nie jest spełniony, program pomija ten ciąg instrukcji i kontynuuje wykonanie kolejnych instrukcji. Instrukcja, która jest wykonywana, gdy warunek jest spełniony, może być instrukcją prostą (jedna instrukcja) lub złożoną (blokiem instrukcji).

Przykład

Jeżeli trzeba sprawdzić dwa wykluczające się wzajemnie warunki, można użyć rozbudowanej instrukcji warunkowej w postaci:

Instrukcja1 i instrukcja2 mogą być instrukcjami prostymi lub złożonymi. Gdy w bloku if lub else występuje wiele instrukcji, należy je umieścić w nawiasach klamrowych. Jeżeli w takim przypadku spełniony jest warunek, wykonywana jest instrukcja1, w przeciwnym razie instrukcja2. Po wykonaniu jednej z tych instrukcji program kontynuuje działanie.

Przykład

Kolejna wersja instrukcji warunkowej pozwala sprawdzać wiele warunków. W tej wersji po if może wystąpić kilka następnych bloków else if. Instrukcja ma postać:

 
Działanie instrukcji polega na sprawdzeniu warunku warunek1. Jeżeli jest on spełniony, wykonana zostanie instrukcja1. W przeciwnym razie sprawdzany jest warunek2 i jeżeli jest spełniony, wykonana zostanie instrukcja2 itd. Jeżeli żaden warunek nie będzie spełniony, wykonana zostanie instrukcjan+1. Instrukcję if else if można zapisywać, łącząc słowa else w konstrukcję elseif. W standardach pisania kodu obowiązuje składnia ze słowem elseif.


Przykład

Zadanie

 
1. Przetestuj działanie skryptu PHP umieszczonego powyżej.

2. Napisz skrypt wyświetlający czy podana liczba jest parzysta.

3. Napisz skrypt sprawdzający czy podana rok jest przestępny.